6. Nereye Gidiyorum? - Where am I Going?

Gunler akil almaz bir hizla geciyor ve biz, artik pesinden kosmaktan yoruldugumuz bir isin pesini, avini aramaktan bitab dusmus bir avci misali birakiyoruz. Vazgecmenin pismanligina karisan aradigini bulamamanin acisi bizi gurumuza tutsak ediyor. Yorgunuz belki, bitkin, tukenmis, nadim¹. Yeniden baslamak icin hicbir makul gerekce bulamiyoruz. Bir de tum bunlar iktifa etmezmis gibi baska agizlardan cikmasi muhtemel tanlar ² kulaklarimizda cinliyor.

Durun. Bir de sunu dusunun. Hic kimse Allah degil, ve icinizden gecenleri anlamayacak, tipki sizin baskalarini anlayamadiginiz gibi. O halde neticeye odaklanalim, ve yeniden, simdiye kadar hep baskalarina soyledigimiz yalanlara bir yenisini ekleyerek kendimize yalan soyleyelim. “Hersey daha iyi olacak” diyelim. Fakat sunu kesinlikle bilelim ki bu yalani inanarak soylemeliyiz ve yeniden baslamaliyiz.

Tum bunlari niye mi yazdim? Tam emin olmasam bile birseyler dusunuyordum sanirim. Karisik seylerdi dusunduklerim. Bir yerden basladim ve bir de baktim ki buradayim. Ben dahi sasirdim aklimin bana oynadigi oyunlara.

Hani bilim adamlari toplanir ve derler ki “haydi Aids’e care arayalim. Su yollari izleyelim, su testleri yapalim, sunlari gozlemleyelim, su kadar sursun” falan. Surec yasanir ama bir de bakarlar ki Aids’e degil ama belki kansere care olabilecek birseyler bulmuslar. Demek istedigim ciktigimiz yolu biliyoruz, nereye varmak istedigimizi de biliyoruz, ama hicbirimiz attigimiz adimlarin bizi nereye goturecegini veya varacagimiz noktayi kestiremiyoruz. Iste bu sebeple herkes yani hepimiz sonumuz hakkinda ciddi sorularla yasamaliyiz.

Yeni bir kura basladim. Artik 3. kur ogrencisiyim. Yine cok sayida Koreliyle yasamak zorundayim. Bazi Kore’liler isi abartip diyorlar ki “Burasi Georgia Tech degil Kore Tech”. Bir sure daha buna tahammul etmem gerekecek. Bu sinifta benden baska bir Turk arkadas daha var. Hersey iyiye gidiyormus gibi gorunuyor. Is ariyorum, bulursam parasini paylasiriz artik. Turkiyemiz’de durum nedir bilmiyorum ama burada petrol fiyatlari surekli artiyor. Amerika’lilarin krizi su anda kapida yakinda evlerinde farkederler saniyorum. Soylenildigine gore burada hersey 5-10 yil oncesine kadar cok daha iyiymis ama simdi para kazanmak cok zormus. Ayni Turkiyemiz gibi degil mi?

Aptal Amerikali’larla konusamiyoruz diye biz de dil kursu ogrencileri arasinda bir konusma klubu kurduk. Artik her hafta baska bir arkadasla Ingilizce pratik yaptik, yapiyoruz ve insallah yapacagiz. Umuyoruz ki hepimiz asagi yukari ayni seviyede oldugumuz icin birbirimizi daha iyi anlayacak ve zamanla daha iyi Ingilizce konusabilecegiz.

Kitap okumayi severim. Ama burada hem Turkce kitap okumak istemiyorum cunku Ingilizce ogrenmeye gelmidim hem de okumak istesem de istedigim kitabi bulabilecegim bir yer yok. Ayni sikinti sinemeda da gecerli. Yeni cikan Turk filmleri var. Ozellikle gitmek istedigim filmler oldu. “120” ve “ULAK” ancak pek tabii ki gidemedim bu filmlere. Burada yeni cikan filmleri izlemek mumkun olmadigi icin mecburen internete siginiyoruz. Allah affetsin. (Gerci bu filmleri daha bulamadim birisi sevabina bana yollarsa pek bahtiyar olacagim. 🙂

Anladim ki zaman sadece bir gazete degilmis. Ve sadece gercekler degil hersey zamanla ortaya cikiyormus. Icimizdeki isyankar ruh hemen itiraza yeltenip hersey ortaya cikmiyor ki demesin sakin. Zira bu tamamen yanlis. Hersey ama hersey zamanla ortaya cikacak. Eger burada olmazsa yalanin adini bile ugramadigi bir diyarda olacak bu. Onun icin icimiz rahat olmali hazirlik yaparken, unuttugumuz hicbirsey olmamali. Son menzile vardigimizda “eyvah” dememeliyiz.

Artik iyice idrak ettim ki zamanla Ingilizcem daha iyi olacak. Bunun izahi cok zor ama bu inanc iste. Oyle inanıyorum. Inanclar sorgulanmaz genelde. Mesela bir Hindu’nun ineklerin kutsalligini veya bir Hristiyan’in Isa hem Allah’in oglu hem de 3 Allah’tan biri nasil olur diye sorguladigini sanmiyorum. Hakeza bizim de sorgulamadigimiz seyler var muhakkak. Dusunup bulmali onlari. Sakli hazineleri aciga cikarma isini ancak olumu goze alanlar basarabilir.

Bazi arkadaslarim bana ne zaman doneceksin diye sormaya basladilar. Cevabini buradan yetmis milyon’a ilan edeyim. Niyetim odur ki bu yilin sonuna kadar kalmak istiyorum. Eger yapabilirsem burada o vakte kadar kalmaya niyetliyim ama daha once beyana calistigimiz gibi nereye bu gidis bilmiyorum. Hakkimizda hayirlisi.

Muhabbetle sevgili dostlar…

Ben giderim adim kalir,

Sizler beni hatirlayin…

Sizlere evvel zaman icinde karadiklarimdan biriyle veda etmek arzusundayim.

1: Nadim: Pisman olmus – 2: Tan: Kinama