Şiirlerim

Sahip olduğum veya öyle sandığım yıllarım adım adım malum sona doğru gidip, son durakla aramdaki mesafeler kısalırken, zaman zaman zamanın, zaman zaman mekanın, zaman zaman da sevdanın tesiriyle cebren, bir takım denemelerde bulundum. Bu denemelerden en uzun soluklu olanı şiir oldu.

Hayatımın bugünden öncesine baktığımda en çok gördüğüm şey; başlayıp ta terkettiğim, sonunu getiremediğim başlangıçlar oluyor. Hatta bir keresinde yine ilhamların sağanak sağanak geldiği (siz buna sana geldikleri zaman da diyebilirsiniz) bir zamanda şöyle demiştim.

“Dün hep ahlarla,

Eyvahlarla dolu.”

Bir başka zamansa;

“Bir hayalet Gemiyim hayatın kabuğunda,

Ölüyüm ya da sağım kimin umurunda.”

Baska bir zamanda ise;

“Peşin sıra büyüyor engin denizler

Sonsuz bir rüya artık bana geceler.”

Diğer bir zaman;

“Yıllar yılı hep peşinden koştum umudun

Zaman geçti, ömür bitti yoruldum”

demişim….

Vay be insan ne büyük laflar ediyor değil mi?